Сеќавање: Активирано

Втор Дел

Пораката… ја прочитав.Повеќе од еднаш.

Гласно, тивко, со поглед низ прозорец.

Не знаев дали да ти одговорам.Ама еве ме.Пишувам.

И јас те мислам.

Често.

Многу почесто отколку што признавам, дури и на себеси.

Твојот број сè уште го знам.

Никогаш не го избришав.

Само престанав да го гледам.

И твоите слики…

Некои сè уште ги имам.

Во една скриена папка, каде што одам само кога ќе ме боли ноќта.

Криво ми е што не се сеќаваш на бројот.

Ама… те разбирам.

Времето знае да ги избрише дури и најсилните нешта.

Ако некогаш пак посакаш да се сетиш —јас ќе бидам тука.

Или можеби не.

Ама денес...тука сум.

Продолжува...

Одрекување од одговорност:

Приказниве се зачинети со многу драма, а ликовите се измислени, затоа што драмата почнува тогаш кога логиката завршува. ☺